☂ رویـآیــِــ بـارآنـیـــ ـ ☂
به نام ِ : خدا
به نام ِ : عشق
و به نام ِ : معشوق ِ فرفره موی ِ من
تو را به آرامی با غلط های ِ املایی ات ، به یآد می آورم ،
و با حرف هآی ِ از جنس ِ نآگفته ام ...
تو را با یک تآبع ِ انتگرآلی
تو را با یک رشد ِ بی نهآیت ِ احسآس
و با سر رسید های ِ نآنوشته ام ، به یآد می آورم !
تو را با دودی که تآب می خورد روی تنهآیی ِ مهیـّـج ِ پــآییزی ام ،
و با بغض هآی ِ فروخورده ام ، به یآد می آورم ...
اما تو :
می دانی ، تو با همه فرق داری ...
تو را ،
نمی شود حتی از قلب که نه از یآد هم ببرم ...
* دلیل نوشت : بهآر و پــآییز که می شود طغیان می کنم انگار ، شاید خاصیت ِ بهآر زادی ِ من باشد ،
شاید برای این است که شاعران می دانند :
" پــآییز ، بهآری است که عآشق شده است ... "
نظرات شما عزیزان: